Böyle güzel..

  Meşgul olmak çok güzel ya.. Herhangi bir işle uğraşmak, her şeyi tüketmek dışında, birşeyler de üretebildiğini hissetmek, gezmek, dolaşmak, yeni yerler görmek, kendine yetebildiğini (to a certain extent) farkedebilmek, tek başına da olsa vapura binmek -deniz!-, işe gitmek, okula gitmek, ev işlerine yardım etmek, alışverişe gitmek, meşgul olmak işte, boş oturup bi taraflarımı büyütmekten çok daha iyi. Meşguliyet insanıyım ben. Öyle yerimde oturup durmak bana göre değil, yapacak birşey bulamayınca bunalıma giriyorum bi de uff...

  Dünya Rakı Haftası son 2 haftadır. 2 gün çalıştım kutlama etkinliklerinde. Sabahın köründe kalkıp, sokaklarda kaybola kaybola gideceğim yeri bulmak, bütün gün ayakta durup oraya buraya koşturup insanları mutlu etmeye çalışmak, o cart mavi, 5 beden büyük polarların içinde insan karşısına çıkmak, üşümek, donmak, tir tir titremek, iş bitiminin getirdiği o dayanılmaz hafiflik, rahatlama ve sorumluluklarını yerine getirebilmiş olmanın verdiği mutluluk, gecenin bir vakti (2-3) eve bırakılmak... Evet, evet ihtiyacım olan şeyler bunlar. Bunlar olmalı benim hayatımda.

  Okula gitmeyi de seviyorum ben. Manyak mıyım neyim bilemicem ama, o sıkışık tepişik otobüslerde, ayakta, kulağımda kulaklığımla okula gidip, o amfi senin bu amfi benim derse girip çıkmak, ders arasında 1212989 km'lik yemekhane kuyruğunda bekleyip, soğumuş yada durmuş tavuklu yemekleri yemek, arkadaşlarla hoş sohbetlerde bulunmak, her gün 1 yeni bilgi öğrenmek (sonucunda büyük öfke ve şaşkınlıklara sebep olanları da), dolayısıyla hayatı öğrenmek, karanlık bastıktan uzun süre sonra, 2.öğretim gibi hissederek okuldan çıkmak, ortalama 20 dk'lık bir otobüs bekleme süresinden sonra bir de oturacak yer bulamamak ve eve dönmek... Bunlar da çok hoşuma gidiyor. Aslında çok dengesiz olduğumu anladım, evet. Ben burç fallarına filan inanmam ama kendi burcumun (ikizler) özelliklerinden "değişken ruhlu" olma özelliğini baya bi taşıyorum galibaaa. Bir gloomy oluyorum, moody oluyorum, hiçbir şey mutluluk vermiyormuş gibi geliyor, bir neşeli oluyorum, death-metal şarkılarla kendimi dansederken filan buluyorum. Haha, ilginç bir kişiliğim var benim...