The moment of Realization Vol 1.

yine bir moment of realization...

  Analizler ve takiben moment of realization fırtınası devam ediyoorr. Farkında vardığım bazı şeyleri, "Hatasız kul olmaz" ilkesine dayandırıyorum ama bakıyorum ki çok da dayandırmamak lazım çünküm bazen, bazı şeyler kendini belli ediyor, bunları görmek, anlamak, değerlendirmek ve bunları anlamak gerek, bu da hep hatasız kul olmaz demekle olmuyo. İnsanlar neden göründükleri gibi olmuyo ki? Malesef çoğu zaman (her zaman) göründükleriinden farklı oluyolar. En son yaşadığım the moment of realization, son zamanlarda yakın arkadaşlarımdan birinin tuhaf davranışlarını düşünüp irdeleyince karşıma çıkan ve hiç de hoşuma gitmeyen bir sonuç sayesinde oldu. Kötü oldu. Too poor.

  Çoook uzun zamandır aklımın takıldığı bi nokta var, hala da çözebilmiş değilim. İnsanlara iyilik (iyilik kavramını genel olarak kullanıyorum, biçok şeye refer ediyor) ederken bir karşılık beklenmez tabi (acaba?) ama anneme de sorarım hep "Anne biz herkesin iyiliğini düşünüp onlar için güzel birşeyler yaparken, neden hiç bizim davrandığımız gibi davranmıyo diğerleri?" diye. İyilik yap denize at belki ama ben bekliyorum kardeşim benim gösterdiğim iyiniyetli davranışları karşımdakinden de görmek. Olmasınlar artık kıskanç, kibirli, bencil, yalancı filan. Aklıma takılan kısmı burası; çözemedim, nasıl olmalı? Hakedene hakettiği gibi, ne kadar ekmek, o kadar köfte, aynan olayım bebeğim, mü olmalı yoksa herşeye rağğğmen sen kendin ol, içinden gelenleri yap karşılığını düşünmeden, mi? Çoğu zaman hayalkırıklığına uğrasam da, kazık yesem, üzülsem, karşılık göremesem ve beklentilerim beklemede kalsa da yine ve yine, enayi bi şekilde, tamamen iyi niyetli bir insan olmaya ve o şekilde davranmaya itiliyorum içten içe bir şekilde. Aslında insanı insan yapan şey bu birazda. Alçakgönüllülüğe çok önem versem de bu konuda alçakgönüllü olmicam, ailemdeki insanlar ve benim gibi insanlar yok çok fazla. Hep bizim gibi insanlar görmeye çabalıyorum etrafımda, bizim gibi gerçekten iyi (iyinin anlamı bu kadar sıradan olmak için fazla derin aslında), dürüst, güvenilir, temiz kalpli ve düşünceli insanlar görmeye. Sadece bikaç tane görebiliyorum ama bilmiyorum onlar da beni hayalkırıklığına uğratır mı diğerleri gibi. Kimseye ve hiçbir şeye güvenmeme konusunda  paranoyaklaşma yolunca ilerliyorum, kötü. Bilmiyorum kazık yer miyim yemez miyim. Oynat zamancım, yaşayalım görelim. Sonuç olarak iyi niyetimden vazgeçmicem ama hakkaten hakedene hakettiği gibi davranmaya devam, aynan olayım bebeğim.