Ummak ya da hayal etmemek, bütün mesele neydi?

  Umut nedir? Ya da inanç (dini anlamdaki inançtan bahsetmiyorum)? Hayal etmek nedir peki? Veya, insan neyi hayal eder?..

  Belki hoş birşey hayal etmek, evet, ama ben korkuyorum hayal etmekten, çünkü hayal edersem ve hayal ettiğim gibi olmazsa hiçbir şey, hayalkırıklığına uğrarım. Hayalimdeki evin camları kırılır, hayalimdeki arabanın farları, hayalimdeki işimdeki ofisimin masasındaki vazo da kırılır, hayalimdeki beni seven adamın kolu da. Hayalkırıklığına uğramamak için, beklentileri minimumda  tutmalı, azı olursa üzülmemek, çoğu olursa da "Oh, ne ala.." diyebilmek için. Hepten hayalsiz de yaşanmaz ama galiba.. Ufak tefek şeylerin hayalini kurarım ben de. Fantazi dünyam olur o benim, ütopik olduklarını unutmam, öyleyse kaptırmam kendimi belki.

  Ama yarına dair umudum ve inancım var. Zaten intihar etmiyorsam, umut ve inanç sahibi olmamdandır, ha bir de Allah korkusundan. Çünkü yarın için hiçbir umudu kalmayan insanın, yaşamak için de sebebi kalmamış demektir. Çok mu karamsar oluyorum bilmiyorum. Aslında kendimle çok tezat içerisinde bir kişiyim ben. Hep gülerim, gülümsemediğim resim karesi yok gibidir, herşeye yüksek sesli kahkahalar atarım filan. Genelde neşeliyimdir ve evet bunlar içimdeki acıları gizlemek için felan değildir, günümüz yazarlarının söylediği gibi. Ama nedense karamsar olduğumda da, uç sınırlarda yaşarım bunu. Bardağın önce hep boş tarafı çarpıyor gözüme ama napayım. Bir Polyanna oluyorum, bir somurtkan şirin. Çok ilginç biriyim bu konuda hakkaten. Benle başa çıkmak zorunda kalanlara Allah sabır versin. Kendime de.

Ah ruh halim, çok değişkensin, çooook.

  Aslında sanırım kendi ruh halimi kendim belirliyorum. Moody olduğum bir anda, bu böyle sürüyorsa, ben sebep oluyorum buna. Benim elimde yani. Şöyle bir silkinip de; "Hoop! Kendine gel!" diyebiliyorum (Allah'tan). Bu da birşeydir. Bazen break down olabiliyor ama. Eh boru değilim ya... "I'm choosing happiness, over suffering." sözü geliyor sonra aklıma, işe de yarıyor ama bazen de tam tersi. İnsanlar çok karmaşık ya. Ruh halleri filan.. Her insan kendi içerisinde birer algoritma bence. Her birinin bir arka kapısı var ama bulmayı bilene...

Herşeye rağmen şükredecek, mutlu olacak çok şey var, çok şükür Allah'a.

20.12.10