Pölsan'dan bi kuple.

... adam ona belleğin aslında ne olduğunu açıkladı. İnsanın içindeki bir kuyuydı o ve herşey ona sığabilirdi. Orada geçmiş ile geçmemiş olan, geride kalanla gelecekteki, bilinen ve bilinmeyen şey bir miktar karmaşık hayatlarını birlikte yaşarlar. Orada akreple yelkovan koptuğu halde saat çalışmayı sürdürmektedir, buz bir yandan büyümekte, bir yandan da erimektedir. Orada bir dolu sözcüğü olan da vardır, tek sözcüğü olmayan da... Çok belirgin bir şekilde okunabilen yazı ile defalarca yazılıp, defalarca silinmiş yazılar ve ne olduğu çıkarılamayan işaretler de yer alır. Unutulamayan hastalıkların ardından, iyileşme ve huş yapraklarının kokusu gelir ve en altta, asla boşaltılamayan belleğin en dibinde, her şeyin olabilmesini ve olmasını sağlayan Tanrısal bağışlama vardır; geçmişteki her şey, henüz olmamış veya olmuş olup da hakkı olan yere yerleşmemiş her şey, bağışlamanın kaba elleriyle yerli yerine oturtulur.